Ewidencja gruntów i budynków a kataster nieruchomości

Ewidencja gruntów i budynków a kataster nieruchomości to określenia, które można stosować zamiennie.

Za takim rozumowaniem przemawia określenie, z którym spotykamy się w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne. Na wstępie cytowanej ustawy – art. 2 ust. 8, ustawodawca definiuje określenie ewidencji gruntów i budynków zgodnie, z którym przez ewidencję gruntów i budynków (kataster nieruchomości) – rozumie się system informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację oraz udostępnianie, w sposób jednolity dla kraju, informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych podmiotach władających lub gospodarujących tymi gruntami, budynkami lub lokalami.

Istotę definicji ewidencji gruntów i budynków stanowi określenie „kataster nieruchomości”, które zostało ujęte w nawiasie. Przez taki zapis należy rozumieć, że określenia “ewidencja gruntów i budynków” i “kataster nieruchomości” to te same pojęcia. Oba określenia można stosować wymiennie, albowiem zapis w nawiasie charakteryzuje się tym, że stanowi zapis uzupełniający do zapisu podstawowego. W tym przypadku, zapisem podstawowym jest zapis „ewidencja gruntów i budynków”, a zapisem uzupełniającym „kataster nieruchomości”.

Przeczytaj także: Kataster nieruchomości – co to jest?

Wraz z wejściem Polski do Unii Europejskiej wystąpiła konieczność dostosowania prawa obowiązującego w naszym kraju do prawa unijnego. Jedną z ustaw, która wprowadziła znaczne zmiany w obowiązującym prawie jest ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U.76, poz. 489). Ustawa ta stanowi implementację unijnej dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE).

Ustawa o infrastrukturze informacji przestrzennej wprowadziła szereg zmian w ustawie z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 roku, Nr 193, poz. 1287). Jedną z takich zmian jest m.in. zapis, który mówi, że:

„dla całego kraju zakłada się i prowadzi w systemie teleinformatycznym bazy danych, obejmujące zbiory danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, dotyczące:
1. Państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych;
2. Ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości).”

Za jednolitym rozumieniem obu określeń przemawia również zapis ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. W art. 26 ust. 1, cytowanej ustawy, spotykamy się z określeniem, że:

„Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej są dane katastru nieruchomości.”

i dalej:

„Organ prowadzący kataster nieruchomości zapewni nieodpłatnie sądom, które zakładają i prowadzą księgi wieczyste w systemie informatycznym, bezpośredni dostęp do bazy danych katastru nieruchomości w celu sprawdzenia oznaczenia nieruchomości.”

Podsumowując, w świetle przytoczonych przykładów stosowania zapisów „ewidencja gruntów” i „kataster nieruchomości”, pojęcia te należy traktować jako tożsame.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 17 maja 1989 roku Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz.1287 z póź. zm.).
2. Rozporządzenie Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 grudnia 1996 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 158, poz. 813).
3. Ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o przenoszeniu treści księgi wieczystej do struktury księgi wieczystej prowadzonej w systemie informatycznym.
4. Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece.
5. Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U.76, poz. 489).

Przeszukaj bazę 1504 okazji na zakup mieszkania na ListaPrzetargow.pl »

Foto: Pixabay.com