Zasady uiszczania podatku od nieruchomości reguluje Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
Czym charakteryzuje się podatek od nieruchomości
Zgodnie z tą ustawą, podatkowi od nieruchomości podlegają:
- grunty,
- budynki lub ich części,
- budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Wysokość stawek podatku od nieruchomości określa Rada Gminy w drodze uchwały. Jednakże uchwalone przez Radę Gminy stawki podatku od nieruchomości nie mogą przekraczać stawek corocznie ogłaszanych Obwieszczeniem Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty rolne i leśne, z wyjątkiem tych zajętych na prowadzenie na tych gruntach gospodarki niezwiązanej z gospodarką leśną czy gospodarką rolną.
Podatkowi od nieruchomości nie podlegają także:
- nieruchomości, pod warunkiem wzajemności, będące własnością państw obcych przeznaczone na siedziby przedstawicielstw dyplomatycznych siedzib konsularnych i innych misji międzynarodowych korzystających z przywilejów i immunitetów terytorium danego państwa,
- grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem gruntów pod wodami jezior lub zbiorników sztucznych,
- grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi,
- nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów gmin, starostw powiatowych, urzędów związków metropolitalnych i urzędów marszałkowskich,
- grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle – z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają również nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu Nieruchomości.
Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. w art. 3.1 określa również, kto jest zobowiązany uiszczać podatek od nieruchomości. Podatnikami podatku od nieruchomości są zarówno osoby fizyczne, osoby prawne, jak i jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:
- właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,
- posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,
- użytkownikami wieczystymi gruntów,
- posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
Podatkowi od nieruchomości podlegają również przedmioty opodatkowania (podlegają grunty rolne i leśne zajęte na prowadzenie gospodarki niezwiązanej z gospodarka leśną i rolną) wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będące w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
Stosowny podatek od nieruchomości za w/w nieruchomości mają obowiązek uiścić faktycznie władające tymi nieruchomościami jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i jednostki organizacyjne Lasów Państwowych.
Za obiekty budowlane, stanowiące współwłasność, obowiązek wniesienia podatku od nieruchomości ciąży solidarnie na współwłaścicielach.
W przypadku wyodrębnienia własności lokali, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od gruntu oraz od części budynku stanowiących nieruchomość wspólną ciąży na właścicielach w zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości wspólnej.
Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe, nie stosuje się, jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli lub posiadaczy jest zwolnionych od podatku od nieruchomości albo nie podlega temu podatkowi. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach lub posiadaczach, którzy podlegają podatkowi od nieruchomości oraz nie są zwolnieni od tego podatku, w zakresie odpowiadającym ich łącznemu udziałowi w prawie własności lub posiadaniu.
Zgodnie z art. 4. 1. Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podstawę opodatkowania stanowi:
- dla gruntów – powierzchnia,
- dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa,
- dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
W przypadku, gdy właściciel nieruchomości nie podał wartości nieruchomości, organ podatkowy powołuje biegłego spośród rzeczoznawców majątkowych, o których mowa w Ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, który przeprowadzi szacunek nieruchomości zgodnie z wytycznymi w zakresie szacowania nieruchomości.
Czym charakteryzuje się podatek katastralny
Od pewnego czasu, w mediach publicznych, pojawiają się artykuły o tzw. podatku katastralnym, który wg różnych źródeł miałby zastąpić dotychczasowy podatek od nieruchomości, podatek rolny i podatek leśny.
Do dnia dzisiejszego ukazało się kilka aktów prawnych w zakresie podatku katastralnego. Ostatnie prace nad podatkiem katastralnym prowadzone były w 1997 r. Przepisy z tego roku, a następnie z 2004 r. utraciły swoją moc i już nie obowiązują.
Niezależnie od rodzaju nieruchomości podatek katastralny, zgodnie z dotychczasowymi wytycznymi ujętymi w aktach prawnych, miałby być naliczany w określonym procencie od wartości nieruchomości. Wartość nieruchomości (wartość katastralna) miałaby być naliczana w procesie zwanym powszechną taksacją nieruchomości, a nie od powierzchni jak dotychczas.
Wdrożenie podatku katastralnego pociąga za sobą budowę ewidencji gruntów i budynków (katastru), w której oprócz takich danych, jak adres ewidencyjny działki (jej położenie oznaczone kodem), powierzchnia działki, adres właściciela/li oraz numeru księgi wieczystej nieruchomości, miałaby się znaleźć również wartość nieruchomości, nazywana wartością katastralną.
Wartość katastralna nieruchomości, zgodnie z Ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r., zostanie ustalona w procesie oszacowania nieruchomości reprezentatywnych dla poszczególnych dla rodzajów nieruchomości na obszarze danej gminy. Wartość katastralna będzie bazową wartością służącą ustaleniu podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Przeczytaj: Wartość katastralna – co to jest i jak się ją ustala?
Szacowaniem wartości nieruchomości będą przeprowadzali rzeczoznawcy majątkowi.
Ustawodawca przewiduje, że na etapie szacowania nieruchomości w zakresie określenia podatku katastralnego, swoje uwagi do szacunku nieruchomości będą mogli wnosić właściciele nieruchomości. Po terminie składania uwag i skarg na szacunek rzeczoznawców, Rada Gminy mogłaby podjąć uchwałę o zatwierdzeniu opracowanych w sprawie podatku katastralnego dokumentów.
Wprowadzenie podatku katastralnego na nowych zasadach wymaga specjalnej ustawy, którą może wprowadzić tylko Sejm, po uprzednim przygotowaniu projektu ustawy, np. przez Ministra Finansów.
Dotychczas ogłoszone akty prawne w zakresie podstaw tworzenia podatku katastralnego, w odróżnieniu od obowiązującej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie informują, w jakiej wysokości procentowej od wartości nieruchomości będzie naliczany podatek katastralny.
Brak jest również informacji o przysługujących zwolnieniach od tej daniny. Być może dotychczasowe ustalenia w zakresie zwolnień od podatku od nieruchomości zostaną zachowane. O tym jednak możemy tylko dywagować.
Proponowana reforma opodatkowania nieruchomości w Polsce polegająca na wprowadzeniu podatku katastralnego w miejsce podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego, jak dotychczas napotyka na wiele barier, takich jak: bariera formalno-prawna, polityczna, finansowa czy społeczna.
Zapewne, wprowadzenie podatku katastralnego w Polsce zostanie poprzedzone szeroką konsultacją społeczną, aby ostateczny kształt ustawy był satysfakcjonujący dla wszystkich podatników.
Przeczytaj również: Powszechna taksacja nieruchomości
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych.
- Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 czerwca 2005 r. w sprawie powszechnej taksacji nieruchomości.
Przeszukaj bazę 1504 okazji na zakup mieszkania na ListaPrzetargow.pl »
Foto: Pexels.com
